Praktijkvoorbeeld: Zoete dromen— een citrusplantage irrigeren met hulp van Masterflex

"Omdat ik het water nu kan laten stromen met snelheden van 80 tot 1000 liter per minuut, afhankelijk van de behoefte, is deze combinatie van pop en slangen ideaal"

 

Stelt u zich even voordat u midden in een citrusplantages staat, te midden van de sinaasappelbomen. Het is zomer in de vallei van San Joaquin, de zon brandt en de buren in dit landbouwgebied in Californië kijken uit naar een rijke oogst.

Sproeiers verspreiden het water van de gesmolten sneeuw van de bergketen van de Sierra Nevada. Het water wordt verzameld in meren en bekkens en wordt verdeeld over de gewassen van de gemeenschap, als primaire bron van bevloeiing. Op boomkwekerij Earthly Delights, moet een stuk land van 10 hectaren de hele dag door worden besproeid. Het systeem met micro-sproeiers verzamelt niet alleen het water dat nodig is voor de gewassen, maar ook schadelijke hoeveelheden zandstof en andere deeltjes, plus een al te goed gedijende algenpopulatie.

Tangerine Dreams

Eigenaar van de in Tulare County gelegen Earthly Delights Farm is Ronny Tannenbaum, die het bedrijf sinds 1998 draaiende houdt. Om meer waterdruk in zijn irrigatiesysteem te krijgen, voegde hij daar een centrifugale pomp aan toe. Maar vanwege wrijvingsverliezen en oneffenheden in het terrein waardoor de druk te zeer varieerde, heeft hij daarnaast nog expansievaten moeten toevoegen.

Tannenbaum heeft de sproeiers ook regelmatig gecontroleerd op verstoppingen en daarbij ontdekt dat ze inderdaad dikwijls dichtslibten. Dus is hij zijn veld op dit punt gaan schoonmaken. Met een paar duizend sproeiers te gaan, ging daar meer tijd en moeite in zitten dan hem lief was.

"Het was een enorm gedoe, waar ik afgelopen zomer en het begin van deze zomer mee zoet was," zegt hij. Hij had wel filters voor het zand om deeltjes uit het water te halen, maar die hadden geen effect op de algen: die groeiden zo snel dat het haast ondoenlijk werd ze te bestrijden.

De uitkomst

Tannenbaum keek welke mogelijkheden hem nog restten. Hij kwam erachter dat als je chloor in kleine hoeveelheden in het water injecteerde, je de algen in bedwang kon houden. Boeren die hun gewassen druppelsgewijs bevloeiden, een trage methode bij lage druk, injecteerden chloor in hun leidingstelsel. Bij de systemen die hiervoor ook gebruikmaakten van chlorinatoren (kamers waar geen druk op staat, zoals gebruikt bij zwembaden) werd de chloor in gelijke hoeveelheden toegediend. De chemische stof werd in de vorm van droge tabletten toegediend en kon daardoor met steeds dezelfde snelheid worden opgelost en door het circuit worden gepompt.

Gewapend met deze kennis bedacht Tannenbaum hoe hij zo'n methode voor zijn plantage kon toepassen. Een complicerende factor was in zijn geval dat hij niet steeds zijn hele plantage in één keer bevloeide. De bodem is bij hem niet overal gelijk, en de verschillende soorten kweekgrond moesten allemaal andere hoeveelheden water krijgen; dat is belangrijk voor de kwaliteit en de opbrengst van de oogst. Op sommige stukken van zijn land moest de grond worden bevloeid in een tempo van duizend liter per minuut, en voor andere stukken zou dat weer veel te veel zijn.

Hij verdiepte zich in de werking van chloor en ontdekte toen dat dit chemisch agressief is, waardoor het hard wordt op staal en niet bruikbaar is met bepaalde kunststoffen. Plus dat het nogal instabiel is, zeker bij warm weer.

Om chloor te injecteren in zijn irrigatiesysteem en de nadelen van het gebruik van een chlorinator te omzeilen, moest hij een pomp hebben die de corrosieve uitwerking van chloor ondersteunde, maar waarvan de flowsnelheid gemakkelijk viel te variëren.

Het (uitgebreide) systeem

Omdat hij al vertrouwd was met peristaltische pompen, wist Tannenbaum dat je door een schijf op de pomp te verdraaien de flowsnelheid kon veranderen. Het daagde hem toen dat het antwoord wel eens zou kunnen liggen in de juiste peristaltische pomp. Hij nam daarop contact met ons op en sprak met onze specialisten voor technische toepassingen, die hem wezen op de Masterflex L/S® Economy Variable-Speed Digital Drive, L/S® Easy-Load® pompkop voor precisieslangen, en Norprene® pompslangen.

Masterflex is Key

Met het L/S pompsysteem van Masterflex komt de chemische stof alleen in contact met de slangen, die relatief gemakkelijk en goedkoop te vervangen zijn. Dit is vooral van belang omdat het ook agrarische chemische stoffen kan rondpompen, waaronder herbiciden die pakkingen en andere delen van de uitrusting aantasten.

"Het voordeel van deze peristaltische pompen is dat de installatie zelf geïsoleerd blijft van de chemicaliën – alleen de slangen komen daarmee in contact," vertelt Tannenbaum.

Een diafragmapomp post misschien minder, maar die kan de flow niet rondpompen met de lage snelheid die hij moest hebben.

Voor hij tot aanschaf overging, wilde Tannenbaum er zeker van zijn dat de slangen bestand waren tegen de natriumhypochlorietoplossing en ze de ultraviolette stabiliteit konden handhaven. Van UV-stralen is immers bekend dat ze kunststoffen afbreken. “Van slangen van Norprene wist ik dat die dat voor elkaar kregen,” zegt hij.

Tannenbaum installeerde het systeem begin juni en injecteerde de oplossing aan de inlaatzijde van de centrifugale waterpomp. Langzaam maar zeker verdwenen de algen.

"Tot mijn opluchting kan ik nu zeggen dat de overlast van de algen tot het verleden behoort. Hier en daar heb ik de afstelling iets veranderd en kwam ik uit op bij een oplossing van 6% die stabieler bleek te zijn. "Omdat ik het water nu kan laten stromen met snelheden van 80 tot 1000 liter per minuut, afhankelijk van de behoefte, is deze combinatie van pop en slangen ideaal" Gewoon door het indrukken van een paar knoppen kan ik de juiste flowsnelheid voor de chlooroplossing instellen. Zonder iets aan het systeem te hoeven veranderen – behalve dan voor de flowsnelheid – kan de installatie als het moet draaien met 4000 l/min” zegt hij. "Ik zou het zeker adviseren."